Over EADS-CASA:
CASA is de afkorting van de naam van de Spaanse vliegtuigbouwer CONSTRUCCIONES AERONÁUTICAS S.A., (CA.S.A). Sinds 1999 is het de Spaanse tak van EADS, (European Aeronautic Defence and Space Company). EADS heeft door zijn activiteiten ook het militaire luik van AIRBUS INDUSTRIES, waar het ondermeer de ontwikkeling van de A400M tot zijn bevoegheid heeft.
Maar CASA zelf is een constructeur die in 1924 zijn eerste fabriek heeft geopend. In 1927 opent CASA ook een fabriek in electronica in Cádiz. En in 1930 werd de CASA 1 voorgesteld, het eerste vliegtuig dat autonoom door CASA werd gebouwd. Bij het uitbreken van de II Wereldoorlog, bouwt CASA de HEINKEL 111 onder Duitse licentie.
De Spaanse regering koopt in 1943, 33% van CASA, en in 1945 opent CASA een nieuwe fabriek in Madrid. De Verenigde Staten vertrouwen in 1957 aan CASA het onderhoud en de reparatie van haar vloot F-100 toestellen, toe. Uiteindelijk wordt CASA in 1972 lid van het AIRBUS consortium, samen met Frankrijk, Duitsland en Groot-Britannië. Sinds 1999 maakt CASA deel uit van EADS en wordt EADS-CASA. De huidige CEO, (Chief Executive Officer), en tevens Afgevaardigd Beheerder is Carlos Suárez. EADS-CASA stelt momenteel zo een 7.500 arbeidskrachten tewerk.
Military Transport Aircraft Division, (MTAD):
MTAD is een onderdeel van EADS-CASA en heeft zijn hoofdkwartier in Madrid. Eén van de vliegtuigen dat het aanpast is de Airbus A330-200, die gemodifieerd wordt tot een "air-to-air refuelling aircraft". MTAD legt echter de nadrukt op de markt van medium transporttoestellen, gaan van 3 tot 9 Ton laadvermogen. Het heeft tot nu toe meer dan 700 toestellen gebouwd van volgende types:
• C-212;
• C-235, (CN-235);
• C-295.
Toen CASA de eindassemblage van de A400M in hun fabriek van Sevilla kreeg toegewezen had het een participatie van 6,25% dat ondertussen verwaterd is tot 5,60%. Maar CASA is en blijft een winstgevend bedrijf, met zeker een mooie toekomst voor de boeg. Steeds meer en meer militaire operatoren kopen de toestellen van CASA en stilaan beginnen deze toestellen ook in NATO kringen de aandacht te trekken.
Dat Turkije er 61 in haar vloot heeft zal daar wel niet vreemd aan zijn, maar merken we toch op dat de C-295 wel eens de Franse Transall's zouden kunnen gaan vervangen. Blijkbaar heeft het falend A400M programma ervoor gezorgd dat het alternatief in hetzelfde huis wordt gezocht, zonder dat geen van de drie toestellen markante wapenfeiten kan voorleggen.
